라틴어 문장 검색

Ex solo affectu, quando aliquis ob ea sola, quae corporis sunt, verbi gratia pulchritudinem, fortitudinem, facundiam, sibi quorumdam inclinat affectum.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 3:15)
et hoc cum quadam moderatione et reverentia, ut si non nimius fuerit horror, semper antiquae amicitiae quaedam videantur remansisse vestigia.
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 1:15)
Nam multi his perturbationibus sic tanguntur, ut non solum eorum in nullo laedatur perfectio, sed etiam virtus in earum moderatione laudabilius augeatur.
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 1:34)
sed in omnibus servanda moderatio est, ut monitio acerbitate, obiurgatio contumelia careat.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:10)
Laterum aequata convallatio, justae moderationis impressa sigillo, totius corporis speciem ad cumulum perfectionis eduxit.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 2:21)
solus homo meae moderationis citharam aspernatur;
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 21:28)
Quem Solymanus, quia aetate erat prior et industria nominatissimus ac facundia, salutavit.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IV 6:4)
Illic in eodem loco montis Petrus Eremita et Arnulfus de Rohes castello Flandriae, clericus magnae scientiae et facundiae, ad populum sermonem facientes, plurimam discordiam, quae inter peregrinos de diversis causis excreverat, exstinxerunt.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VI 16:2)
et tantum Arnolfum de Rohes, clericum mirae prudentiae et facundiae, cancellarium sanctae Ecclesiae Hierosolymitanae, procuratorem sanctarum reliquiarum et custodem eleemosynarum fidelium constituerunt.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VI 78:9)
Et Pamfilius dixit,"Excitat et nutrit facundia dulcis amorem."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER I 14:13)
Excitat et nutrit facundia nutrit facundia dulcis amorem.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 41:1)
Pronuntiatio est verborumdignitas, rebus et sensibus accomodata, et corporis moderatio.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 87:3)
In pronuntiatione itaque primumexerceri debet vocis et spiritus moderatio, corporis et linguæ motus.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 87:6)
"Excitat etnutrit facundia dulcis amorem."
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 8:23)
Excitat et nutrit facundia dulcis amorem.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 9:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION